psychology യില്‍ ശ്രദ്ധേയമായ നിരീക്ഷണങ്ങള്‍ നടത്തിയിട്ടുണ്ട് ഇമാം ഗസ്സാലി. ജനിച്ചതുമുതല്‍ ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ വളര്‍ച്ചയുടെ ഓരോ ഘട്ടത്തെയും വളരെ പ്രാധാന്യത്തോടെ കണ്ട്, പക്വതയും കാര്യബോധവുമുള്ള ഒരാളായി കുഞ്ഞ് വളര്‍ന്നുവരാന്‍ എന്തെല്ലാം ചെയ്യണമെന്ന് അദ്ദേഹം നിര്‍ദേശിക്കുന്നു. ഇഹ്‌യയില്‍ ഒരു ഭാഗം തന്നെ കുട്ടികളുടെ വികാസത്തെ (child development) കുറിച്ച് ചര്‍ച്ച ചെയ്യാന്‍ ഗസ്സാലി നീക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ട്. മതാധ്യാപനങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തില്‍ ശാസ്ത്രവും സൈക്കോളജിയും സമ്മിശ്രമായി ചേര്‍ത്തുകൊണ്ടാണ് അദ്ദേഹമിത് അവതരിപ്പിക്കുന്നത് എന്നത് ഏറെ ശ്രദ്ധേയമാണ്.
കുട്ടികള്‍ അല്ലാഹുവിന്റെ സമ്മാനങ്ങളാണെന്നും ആവശ്യമായ അറിവും അനുഭവവും നല്‍കി തെളിഞ്ഞ ഹൃദയത്തോടെ അവരെ വളര്‍ത്തിക്കൊണ്ടുവരല്‍ മാതാപിതാക്കളുടെ ബാധ്യതയാണെന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് അദ്ദേഹം ചര്‍ച്ച ആരംഭിക്കുന്നത്. ഓരോ കുഞ്ഞും ജനിച്ചു വീഴുന്നത് ശുദ്ധ പ്രകൃതിയിലാണ്. അതുകൊണ്ട് ആദ്യകാല വിദ്യാഭ്യാസവും പരിശീലനങ്ങളും വളരെ ശ്രദ്ധയോടെ വേണം നടത്താന്‍. കുട്ടിയുടെ വ്യക്തിത്വം രൂപീകരിക്കപ്പെടുന്നതില്‍ വളരെ നിര്‍ണായകമായ പങ്ക് വഹിക്കുന്ന ഘട്ടമാണിത്. സാഹചര്യവും അവസരങ്ങളുമാണ് അവന്റെ മനസ്സില്‍ തിന്മയുടെ വിത്തിറക്കുന്നത്. അതു രണ്ടില്‍നിന്നും കുട്ടിയെ ദൂരെ സൂക്ഷിക്കുമ്പോഴേ ഭാസുരമായൊരു ഭാവി അവനില്‍ നമുക്ക് പ്രതീക്ഷിക്കാന്‍ സാധിക്കൂ.
ഒന്നു മുതല്‍ നാലു വയസ്സുവരെയുള്ള സമയത്തിനിടയില്‍ മാതാപിതാക്കളും വീട്ടിലെ സാഹചര്യങ്ങളുമാണ് കുഞ്ഞിന്റെ വളര്‍ച്ചയെ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ സ്വാധീനിക്കുന്നത്. മാതാവിനും മറ്റു സ്ത്രീകള്‍ക്കുമാണ് ഇതില്‍ കൂടുതല്‍ പങ്ക്. ആയതിനാല്‍, മാനസികമായ പരിശീലനവും ബോധവും നല്‍കാന്‍ ഈ സമയത്ത് കഴിയണം. കുഞ്ഞില്‍ നല്ല ശീലങ്ങള്‍ വളര്‍ത്തുക, നല്ല സംസാരം ശീലിപ്പിക്കുക, നല്ല വാക്കുകള്‍ പഠിപ്പിക്കുക തുടങ്ങിയവ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടവയാണ്. കായികമായ പരിശീലനത്തിലപ്പുറം ധൈര്യം, സല്‍സ്വഭാവം, ക്ഷമ, വലിയവരോടുള്ള ആദരവ് തുടങ്ങിയവയാണ് ഇക്കാലത്ത് കുഞ്ഞില്‍ വളര്‍ത്തിയെടുക്കേണ്ടത്. കുഞ്ഞിന് ഈ കാലയളവില്‍ നല്ല ഉപദേശങ്ങള്‍ നല്‍കുകയും ശകാരവും അടിയും പാടെ ഒഴിവാക്കുകയും വേണമെന്നും ഗസ്സാലി നിര്‍ദേശിക്കുന്നു.
അഞ്ചു മുതല്‍ ഏഴു വരെയുള്ള വയസ്സു കാലം കുഞ്ഞില്‍ മത ബോധവും ആത്മീയ പാഠങ്ങളും വളര്‍ത്തി തുടങ്ങേണ്ട സമയമാണ്. വാങ്ക്, ഖുര്‍ആനിലെ ചെറിയ സൂറകളുടെ പാരായണം, വെള്ളിയാഴ്ച പള്ളിയില്‍ വരല്‍ പോലെയുള്ള കാര്യങ്ങളില്‍ കുഞ്ഞില്‍ താല്‍പര്യം ജനിപ്പിച്ചു തുടങ്ങണം. ഇരു ലോകത്തും ഉപകാരം ലഭിക്കുന്ന ശീലങ്ങള്‍ക്കാണ് ഇക്കാലത്ത് പ്രാമുഖ്യം നല്‍കേണ്ടത്. ഒന്നിച്ചിരുന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോഴുള്ള അദബുകള്‍, കൈ കഴുകല്‍, ബിസ്മി ചൊല്ലല്‍, വൃത്തി സൂക്ഷിക്കല്‍ തുടങ്ങിയവ ഇക്കാലത്തുതന്നെ ശീലിക്കപ്പെടണം. ജനനം മുതല്‍ തന്നെ കുഞ്ഞിന്റെ വ്യക്തിത്വ രൂപീകരണത്തില്‍ മാതാവ് പൂര്‍ണ ശ്രദ്ധ പതിപ്പിക്കണമെന്നാണ് ഗസ്സാലി പറയുന്നത്. അമിതമായി ലാളിക്കാനോ ശിക്ഷിക്കാനോ പാടില്ല. ഇത് കുഞ്ഞിന്റെ മാനസിക വളര്‍ച്ചയെ പ്രതികൂലമായി ബാധിച്ചേക്കും. കുഞ്ഞിന്റെ സാന്നിധ്യത്തില്‍ മാതാപിതാക്കള്‍ പരസ്പരം ചീത്ത പറയാനോ വില കുറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ ഉപയോഗിക്കാനോ പാടില്ല. കുഞ്ഞിന്റെ ഇളം മനസ്സില്‍ അവയെല്ലാം സ്ഥാനം പിടിക്കാന്‍ സാധ്യതയുണ്ട്.
കുട്ടികളുടെ ജീവിതത്തില്‍ കളിയുടെ പ്രാധാന്യം ഇമാം ഗസ്സാലി ഊന്നിപ്പറയുന്നുണ്ട്. ഉത്തരവാദിത്തങ്ങള്‍ നിര്‍വഹിച്ചതിനു ശേഷം കുട്ടികള്‍ കളി തമാശകളില്‍ മുഴുകുന്നതുകൊണ്ട് വിരോധമില്ല. അതവരുടെ മനസ്സിന് ഉല്ലാസം ലഭിക്കാനും ശരീരത്തിന് ഊര്‍ജ്ജം കൈവരാനും അത് കാരണമാകും.
മാതാപിതാക്കള്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ അധ്യാപകരാണ് കുട്ടികളുടെ വ്യക്തിത്വ രൂപീകരണത്തില്‍ വലിയ പങ്ക് വഹിക്കുന്ന രണ്ടാമത്തെ ഘടകം. കുഞ്ഞുങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് അധ്യാപകരോട് ഗസ്സാലിയുടെ നിര്‍ദേശങ്ങള്‍ ഇവയാണ്:
1. കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ കഴിവിന് അനുസരിച്ച് മാത്രം പഠിപ്പിക്കുക.
2. വിനയത്തോടെയും മാന്യതയോടെയും മാത്രം കുഞ്ഞുങ്ങളില്‍ സല്‍സ്വഭാവം ശീലിപ്പിക്കുക. കോപിച്ചുകൊണ്ടോ നിര്‍ബന്ധം ചെലുത്തിയോ ആവരുത്.
3. കുഞ്ഞുങ്ങളില്‍നിന്ന് പ്രത്യുപകാരം ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാതിരിക്കുക. പകരം, നാം പഠിപ്പിക്കുന്ന എല്ലാ നന്മയിലും അവര്‍ക്കു മുമ്പിലെ ഒരു മാതൃകയായി മാറുക.
നല്ല മനുഷ്യരോടുള്ള സഹവാസം കുട്ടികളില്‍ നല്ല ശീലങ്ങള്‍ വളര്‍ത്തുമെന്നും ഗസ്സാലി പറയുന്നു. ചീത്ത കൂട്ടുകെട്ട് അവനെ ദുഷിപ്പിക്കും. താന്‍ ആരോടാണോ സഹവസിക്കുന്നത് അവരുടെ സ്വഭാവമായിരിക്കും കുഞ്ഞുങ്ങളിലും പ്രതിഫലിക്കുക. ആയതിനാല്‍, സച്ചരിതരോടുള്ള അടുപ്പവും ദുഷിച്ച സൗഹൃദങ്ങളില്‍നിന്നുള്ള മോചനവും കുട്ടികളുടെ നല്ല ഭാവിക്ക് നല്ലതായിരിക്കും. ബിദായതുല്‍ ഹിദായയുടെ ഒരു ഭാഗം തന്നെ ഗസ്സാലി ഇത്തരം ചര്‍ച്ചകള്‍ക്കായി നീക്കിവെച്ചിട്ടുണ്ട്. ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ മൂന്നാം ഭാഗം സഹവാസത്തിന്റെ നിയമങ്ങള്‍ (അല്‍ ഖൗലു ഫീ ആദാബി സ്വുഹ്ബ) ആണ് ചര്‍ച്ച ചെയ്യുന്നത്. ഇഹ്‌യയിലും സമാനമായൊരു അധ്യായം കാണാം.കുട്ടികളുടെ മന:ശാസ്ത്രവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ഗസ്സാലി ധാരാളം തിയറികള്‍ ആവിഷ്‌കരിച്ചിട്ടുണ്ട്. തന്റെ രചനകളില്‍ അത്തരം ധാരാളം പ്രസ്താവങ്ങള്‍ കാണാം. കുട്ടികള്‍ പ്രകൃതിപരമായും സ്വാര്‍ത്ഥതയുള്ളവരാണ് (egocentric) എന്ന് സോഷ്യോ സൈക്കോളജിയുടെ നിഴലില്‍ അദ്ദേഹം പറയുന്നുണ്ട്. പേടി ഒരു ആര്‍ജിത വികാരമാണ്. നഗറ്റീവ് അനുഭവങ്ങളില്‍നിന്നു ലഭിച്ചതോ മറ്റാരില്‍നിന്നെങ്കിലും പഠിച്ചെടുത്തതോ ആയിരിക്കും അത്. സ്വന്തം മാനസിക പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ (mental issues) മനസ്സിലാക്കാനും ആന്തരിക വൈഷമ്യങ്ങള്‍ തിരിച്ചറിയാനും ആത്മവിചിന്തനവും (introspection) സ്വയം അവലോകനവും (self-analysis) വഴികളാണെന്നും അദ്ദേഹം പറയുന്നു.
No comments:
Post a Comment